Kiz Okulunda

QIZ MEKTEBINDE

— Quzum, yavrum! Adın nədir?
— Gülbahar.
— Peki, senin anan, baban varmı?
— Var.
— Nasıl, zenginmidir baban?
— Evet, zengin, beyzade...
—Öyle ise, geydiyin geyim neçin böyle sade?
Yoxmu senin incilerin, altun bilerziklerin?
Söyle, yavrum! Heç sıxılma...
— Var efendim, var... lakin
Müellimem her gün söyler, onların yox qiymeti,
Bir qızın ancaq bilgidir, temizlikdir ziyneti.
Çox doğru söz... Bu dünyada senin en çox sevdiyin
Kimdir, quzum, söylermisen?
En çox sevdiyim ilkin
O allah ki, yeri-göyü, insanları xelq eyler.
— Sonra kimler?
— Sonra onun gönderdiyi elçiler.
— Başqa sevdiklerin nasıl, yoxmu?
— Var...
— Kimdir onlar?
Anam, babam, müellimem, bir de bütün insanlar...