Kurt, ırmak kenarında su içerken, suyun aşağı kısmında bir kuzunun da su içtiğini görmüş; "İşte, bugünkü yiyeceğimi buldum!" demiş sevinçle. Bir ara tereddüde düşer gibi olmuş:
"Fakat, hiç kimseye zarar vermeyen bu yaratığa saldırmadan önce de bir mazeret bulmam lazım... Bir gerekçe söylemeliyim... Orman demokrasisi bunu gerektirir!"
Kurt böylece kuzuya bağırmış:
"Bu ne cüret böyle? İçtiğim suyu ne hakla bulandırıyorsun?"
Kuzu, incecik sesiyle cevap vermiş:
"Kurt amca, ben sizin içtiğiniz suyu bulandıramam ki... Çünkü su, benden size doğru değil, sizden bana doğru akıyor."
Kuzudan ummadığı bu akıllıca cevap karşısında bir an bocalayan kurt kızmış:
"Benimle tartışmaya utanmıyor musun? Sen bana geçen yıl da aynı şeyi söylemiştin."
Kuzucuk, korkudan titremeye başlamış:
"Ama efendim... Ben geçen yıl dünyada bile değildim, daha doğmamıştım!"
Kurt daha da kızarak kaşlarını çatmış:
"Her sözüme cevap verip beni sinirlendiriyorsun..."
"Asla efendim, asla... Ben kimim ki sizi sinirlendireyim? Bu benim ne haddime?"
Kurt daha fazla dayanamayacağını gösteren sert bir sesle haykırmış:
"Eğer geçen yıl benim suyumu bulandıran sen değilsen bile, annendi... İkisi de aynı kapıya çıkar! Çeneni boşuna yorma, ben seni yiyeceğim!"
Orman demokrasisini böylece uygulayan kurt, başka bir şey demeden kuzuya saldırmış. İki sıçrayışta onun yanına varıp, kimseye zarar vermeyen zavallı hayvanı bir pençede öldürmüş!
Eh, orman demokrasisi bu kadar olur! Kıssadan hisse!
Cuma Mart 14, 2008 2:31 pm